Morgen beginnen we weer.
Aan het eind van de zomer heb ik altijd een beetje het gevoel dat je opnieuw begint. De zomer is voor mij veel meer dan de eindejaarsperiode, een periode van bezinning, waarin ik een beetje vertraag en nadenk. Zo lang mijn echtgenoot en ik samen zijn, heeft elk jaar ons iets onverwachts of nieuws gebracht.
Er was deze zomer veel om over na te denken. Grote en kleine, mooie en inktzwarte vragen die het leven aan ons of onze naasten stelt.
We hebben van alles gedaan deze zomer. We hadden een hartstikke leuke vakantie met als een van de hoogtepunten Pompeii (wat een fascinerende stad!). We zijn gegroeid, vooral de kinderen, want zij groeien in de vakantie.
Ons vlindertje is helemaal klaar voor school nu, dat merk je aan alles. Onze pup is net weer terug. Het was even wennen, maar inmiddels maakt hij deel uit van het gezin. Vrijdag hebben we met een ontroerend afscheid, de dagbehandeling van ons vlindertje gedag gezegd. Het afgelopen jaar daar was zo essentieel voor haar; zonder hen had zij deze stap naar school niet kunnen maken. Duizend emoties gingen over haar gezicht… ze wist precies wat er gebeurde….
In de straten hangen de banieren `wij gaan weer naar school`. En wat ben ik trots dat ik kan zeggen dat ze allemaal naar school gaan.
En dus nu beginnen we morgen weer. Met school, het laatste staartje van mijn studie, de voortzetting van mijn andere opleiding en een oriëntatie op weer gaan werken. Met nieuwe Knipogen en hopelijk nog meer schrijven. Met vriendjes en nieuwe leraren.
Wat krijgen we dit jaar? Wat zal dit jaar ons brengen?
Ik ben benieuwd…
U ook?
© Leontien Sauerwein