Onze zoon vindt mijn blog razend interessant en het eerste wat hij riep is, “oh mama vertel je dan ook van het poepalarm…”. Nu ja, bij deze dan.
Mijn echtgenoot ziet er altijd onberispelijk uit. Waar ik steevast op het verkeerde moment een koffievlek maak op de verkeerde plek, is het bij hem altijd allemaal in orde. Werkelijk waar, ik ken niemand die een ongestreken shirt aan kan trekken, dat er na een half uurtje als gestreken uitziet.
Zo ook op vakantie: altijd een overhemd mee, liefst een lange broek, behalve als de mussen dood van het dak vallen. Maar dan nog steeds een overhemd. Een aantal jaren geleden zijn wij naar de Verenigde Staten op vakantie geweest: de oostkust langs. En met twee tienerdochters hoort daar Disneyland bij. De mussen vielen dood van het dak, dus naast de korte broek hamerde ik de hele dag op voldoende drinken.
Aan het eind van de dag wilden de tieners nog één keer met hun stiefmoeder in een attractie. Papa bleef met zoonlief wachten tot wij klaar waren met The Tower of Terror (geen woord van gelogen trouwens…). Zoonlief kreeg nog wat extra appelsap en de opdracht flink door te drinken. Wat ik mij niet gerealiseerd had is dat appelsap tot spuitniveau laxeert, en dat luiers overlopen…
Mijn stiefdochters, zoon en echtgenoot schateren nog minstens één keer per maand om het gezicht van papa die met gestrekte armen een druipend pakketje vasthield en ons toebrulde: hij heeft in mijn schoenen gepoept…
Leontien Sauerwein 