Kinderbeestfeest

Een gehandicapt zusje, dat is niet persé leuk. Ze trekt toch veel aandacht naar zich toe en als grote broer moet je geregeld groter dan je leeftijd zijn. Maar zoals wij dit weekend vaststelden, er zijn ook voordelen. Eén van die voordelen is het Kinderbeestfeest in Artis. Het Kinderbeestfeest is een jaarlijkse feestavond in de dierentuin Artis in Amsterdam voor chronische zieke en gehandicapte kinderen en hun familie. Het feest wordt georganiseerd door medewerkers van Artis, samen met verschillende hulpverlenende organisaties. Het idee is overgewaaid uit Rotterdam en wij gingen dit jaar voor de vierde keer, dit keer ook met de jongste grote zus erbij. Het is ieder jaar weer fantastisch.

Vanaf eind van de middag is Artis exclusief voor de genodigden geopend. Je kunt alle dieren zien, en er zijn heel veel organisaties die iets doen: de politie, Reddingsbrigade, Douane, Koninklijke Marechaussee, leger, Ambulance, Dierenambulance, en nog veel meer. Al die organisaties bedenken iets ludieks voor de kinderen. En ludiek is ook echt ludiek. Zo heeft ons vlindertje vorig jaar uren met de brassband van de Douane gedanst, hebben we dit jaar in het kamelenverblijf, met echte kamelen erin, rondgelopen, heeft mijn zoon een brand geblust, op een politiemotor gezeten, een ambulance van binnen gezien, een echte nepwond op zijn hand gekregen, in volle uitrusting van de Koninklijke Marechaussee boeven gevangen (grote echte Marechaussees die in boevenpak geweldig meespelen), vingerafdrukken afgenomen, met de douane-apparatuur gecontroleerd of er illegale invoer was en een olifantenslagtand in beslag genomen, met Handhaving een auto omhoog getakeld, en ik kan nog uren door vertellen…

Toch is elk jaar het hoogtepunt het vervoer er naartoe. Alle kinderen worden door de hulpverlenende instanties naar Artis gebracht. Het eerste jaar zaten we in een lange stoet van bussen omringd door motorpolitieagenten met zwaailichten en sirenes: elk kruispunt werd door de motoren afgezet, waarna wij luid toeterend door mochten rijden.. Vorig jaar hadden we om logistieke redenen geen vervoer, maar mochten wel de hand van de Burgemeester bij binnenkomst schudden.

En dit jaar sloeg alles: bij de aanmelding dacht ik: we nemen eens de rondvaartboot. Dat is ook voor ons vlindertje wel zo rustig. Mijn zoon was aanvankelijk gematigd enthousiast, hij vond politie of brandweerauto’s echt een veel betere optie. Tot we bij de afvaartplaats kwamen: het bleek niet een rondvaartboot te zijn, maar de reddingsbrigade zelf die ons naar Artis bracht. Dat wil zeggen, na 10 meter zei de schipper tegen mijn zoon: wil jij niet varen? Ja hoor, dat wilde hij wel. Hij bleek een vaste stuurhand te hebben: en dus zijn ons vlindertje, haar grote zus en moeder op uiterst vakkundige wijze door hun broer (zoon) naar Artis gevaren.  En niet in een grote boot, nee, in zo´n klein rubberbootje dat ook in de branding kan varen…. We waren apetrots!

Naast een enorm leuke feestavond, geeft het Kinderbeestfeest ons als gezinnen met een zorgintensief kind nog iets: en dat is echt een steuntje in de rug. De toewijding waarmee 1500 vrijwilligers de hele avond erop gericht zijn het leuk voor je te maken, is een soort warm bad. Wanneer je kind gehandicapt is, zijn bijna alle mensen die zich met haar ontwikkeling bezig houden professionals. Die zijn allemaal enorm toegewijd, geen kwaad woord van mijn kant, maar ze zijn wel aan het werk. Op het Kinderbeestfeest is er echter geen agenda, of bureaucratie, of doelstellingen, of samenwerkingsgedoe, of discussie over taakopvattingen. Nee, op zo’n avond is iedereen erop gericht het voor jouw gezin leuk te maken. Je voelt je heel erg jarig op zo’n avond. En dat geeft zo veel moed en energie voor het volgende jaar.

Bedankt Kinderbeestfeest, voor dit kadootje…

 

© Leontien Sauerwein