Hype vindt ook ons vlindertje…

“Wat is zij vooruitgegaan!”, riep een vriendin die ik lang niet had gezien. En ja, het is waar. Het verschil met een jaar of zelfs al een half jaar geleden is echt opmerkelijk. Ik antwoordde trots: “Ja he! Ze doet nu mee. In ons gezin, in de wereld.”

Jarenlang heeft ons vlindertje eerst in haar eigen cocon en daarna in een soort parallel wereld geleefd. Haar eerste jaar was ze zo snel overprikkeld dat ze zich alleen maar achter haar handjes verschool (veel mensen dachten dat ze naar hen zwaaide, terwijl ze in de gunstigste variant met het licht door haar vingers speelde en in de ongunstige variant zich letterlijk afsloot door haar handen voor haar gezicht te houden). Later kwam ze wat meer uit haar cocon, maar het bleef toch een beetje leven in haar eigen werkelijkheid. Als je nauwelijks communicatiemogelijkheden ter beschikking hebt, is de wereld om je heen ook echt onbegrijpelijk.

Inmiddels zijn we echt uit die fasen: ze maakt onderdeel uit van ons gezin, draait mee in het gezinsritme. En toch vraag ik me soms af hoeveel ze nu echt meekrijgt van ons gezin. Ik weet en zie dat ze heel goed kan observeren: ze kijkt en kijkt en kijkt, en doet je dan ineens na. Maar of ze nu echt in de gaten heeft waar haar zussen, broer of wij mee bezig zijn? Ik betwijfel het vaak…

Tot deze week.

Na een vermoeiende dag op school liep ze in de woonkamer rondjes. Dat doet ze altijd om zichzelf weer een beetje te reguleren. Ze humt of neuriet daar vaak liedjes bij, bij voorkeur Op Een Grote Paddenstoel….

Maar nu hoorden haar broer en ik iets anders… Het was een bekend melodietje maar we kwamen niet op het liedje…

Tot we bemerkten dat ze er woorden bij zong. Dat wil zeggen op haar onverstaanbare wijze woorden bij zong: “Awo awwema, mm mm m m”. “Awo awwema, mm mm m m”…

Geen idee…

Tot mijn zoon uitriep: “Hallo allemaal!!!!….. Ze zingt Hallo allemaal!!!!…… Ze zingt juf Ank!!”

Ons vlindertje doet mee in de wereld….

 

© Leontien Sauerwein