De intuïtie van een ouder

Een lange voorjaarsvakantie en andere perikelen daarvoor en daarna maakten dat ik een aantal weken geen blog schreef. Gek genoeg duurt het dan even voor je een onderwerp te pakken hebt. Alsof het vaste ritme dat gemakkelijker maakt en als je uit dat ritme bent, het ineens niet meer lukt.

Tot we in de auto terug zaten van een verjaardag vanavond en ons vlindertje de maan door de wolken heen zag. Ze begon spontaan te zingen: “zie de maan schijnt door de bomen…”. Ik viel steil achterover. Want het waren niet een paar woordjes weinig toonvast gezongen; zoals je zou verwachten van een zeven jarige. Nee, ze zong in één keer de volledige tekst, loepzuiver, met de juiste melodie en maatvoering. Mijn verstandelijk beperkte dochter die functioneert op het niveau van een kind van drie jaar, zong letterlijk:

“Zie de maan schijnt door de bomen,
makkers staakt uw wild geraas.
Heerlijk avondje is gekomen,
avondje van Sinterklaas.”

Zo nasaal als de pieten, dus het klinkt een beetje als “sjie du maam sjein doo-de boonmuu…”, maar verder alle woorden op de juiste melodie.

De ontwikkeling van kinderen met een verstandelijke beperking is zo moeilijk te voorspellen. We weten nog zo weinig van de hersenen en wat dan waar misloopt, is nauwelijks vast te stellen. Toch heb ik altijd tegen alle artsen gezegd: “Er zit meer in haar. Ze mag dan wel verstandelijk gehandicapt zijn, ze is niet achterlijk.” Laatst zag onze kinderarts haar sinds langere tijd weer en die haalde deze woorden nog eens aan: “Je hebt het altijd gezegd, Leontien: er zit meer in dan je denkt.”

Vandaag hoorde ik dat meer.

Ik hou niet van ouders die de nieuwe Einstein in hun kind zien en baseer mijn oordeel graag op feiten. Maar ergens daartussenin zit een ouderlijke intuïtie. De intuïtie die voelt dat er achter al die barrières voor haar hersenen een vermogen zit. De intuïtie die je vertelt dat je moet blijven zoeken naar de weg naar binnen, waarschijnlijk via muziek. De intuïtie die zorgt dat je blijft strijden.

Dus het is nog wat vroeg, maar wij zingen alweer Sinterklaasliedjes. Uit volle borst!

 

© Leontien Sauerwein