Tijd voor bezinning?

We zijn nu drie weken thuis en hebben nog vijf weken voor de boeg. Waarschijnlijk langer. De dagcijfers van het RIVM houd ik inmiddels niet meer bij; ik richt me meer op de beschouwingen. Maar daar werd ik deze week ook enorm zenuwachtig van. Al die berichten over dat dit een tijd voor bezinning is, grepen me bij de strot. Waarom? Ik ben dol op bezinning…

Ik denk omdat het enige wat ik dacht was: bezinning? Wanneer?

Van de ene op de andere dag ben ik juf geworden van een leerling van het speciaal basisonderwijs (en er is een reden waarom ik de PABO niet heb gekozen). Mijn zoon is heel zelfstandig, maar heeft uiteraard behoefte aan aandacht. Mijn ouders zitten in zelfgekozen isolatie en bel ik dus elke dag, zo zijn er meer met wie ik regelmatig contact onderhoud. Mijn verstandelijk beperkte dochter heeft naast het schoolwerk iedere minuut van de dag behoefte aan begeleiding. Tegelijkertijd gaf ik deze week online een workshop en ging ander werk ook door. Na de eerste anderhalve week stelde ik vast dat ik vergeten was tijd voor mezelf in te plannen. Iets wat ik nu met enkele gestolen uurtjes her en der doe. En ik ben ongetwijfeld niet de enige ouder met kinderen thuis die op zes borden tegelijk aan het schaken is.

Dus bezinning? Ik zou niet weten wanneer…

Wat ik nu vooral belangrijk vind is dat mijn kinderen hier niet heel angstig van worden of te veel spanning van oplopen. Dat ze zich deze periode herinneren als een bijzondere periode. Niet omdat ze nu ineens Chinees gingen leren of zich bezinde op een nieuwe wereldorde, zoals al de (social) media suggereren. Maar dat ze terugkijken op een periode waarin de wereld geconfronteerd werd met zijn kwetsbaarheid en die een enorme impact op ons leven had, maar waarin zij zich ook beschermd door en verbonden met hun ouders en elkaar voelden. Een periode waarin we het gezellig wisten te houden met elkaar. Een periode waarin ze leerden dat het de kleine momenten van aandacht zijn die het verschil maken, in plaats van grootse successen.

Misschien is dat toch een beetje bezinning…

 

© Leontien Sauerwein (www.leontiensauerwein.com)