Mijn blogs gaan over leven met een vlinder, gaan over de invloed die haar beperkingen hebben op haar leven, mijn leven, het leven van haar broer, en van haar zussen, van haar vader, op ons leven. Ze gaan over kwetsbaarheid en hoe je daarmee een weg zoekt in deze maatschappij. Ze gaan over de pijn die we daarin soms ervaren. Mijn blogs gaan daarmee eigenlijk altijd over haar beperkingen. Maar mijn dochter is nog zoveel meer.
Want mijn dochter is niet wat zij heeft. Mijn dochter is wie zij is*. En dat is een heel vrolijk meisje met geen spoortje ochtendhumeur: elke ochtend wordt zij zingend wakker. Ze is een doorzetter die al die medische onderzoeken gewoon maar dapper doorstaat en na een hysterische huilbui zo snel mogelijk weer wil lachen. Ze is een gastvrij meisje: wie er ook op bezoek komt, altijd staat ze te springen bij de deur luidkeels “Haaaaiiiii” roepend. Als je bij ons aanbelt, voel je je welkom. Ze is ook een theatraal meisje, dat met een fenomenaal gevoel voor timing mensen nadoet, vooral hun houding en gebaren, ongegeneerd, waar ze bij staan…. Ze is een leergierig meisje dat elke dag met veel plezier naar school gaat. Ze is een geestig meisje, dat geen enkel verbaal grapje begrijpt, maar wel exact op het juiste moment “Jaha broer” kan zeggen als ik hem op zijn kop geef. Ze is een super muzikaal meisje, dat loepzuiver zingt, een eigenschap waar ik stik jaloers op ben:).. Ze is een heel voorzichtig meisje, behalve als ze stoeit met haar broer. Die mag haar zonder pardon in één zwaai onderste boven hangen en op de bank slingeren….
Kortom: mijn dochter heeft van alles, maar is vooral zichzelf: een kleurrijke kwetsbare vlinder.
*wederom met dank aan Jet Isarin voor het onderscheid tussen wie en wat.
© Leontien Sauerwein
Wat een loepzuivere beschrijving. Prachtig
LikeLike
Wat mooi Leontien zo is het ze is je mooie dochter en heeft een beperking.
Ze is veel meer dan haar beperking. Net als wij zelf we zijn meer dan onze beperkingen…dikke kus
LikeLike