De kleine lichtpuntjes zijn het die helpen…

De week was rommelig. Maandag was een studiedag en toen hoorden we meteen dat ons vlindertje vrijdag ook thuis moest blijven, omdat er niet genoeg bezetting was… Dat hielp niet om in een ritme te komen. Toch was het geen rot-week. En dat kwam door de kleine dingen. De kleine dingen die helpen. Want grappig genoeg zijn het vaak de kleine dingen die lichtpuntjes geven. Lichtpuntjes als:

• Op die onverwachte vrijdag naar het strand rijden met je dochter en hond en hen allebei dan heel erg blij dat strand op zien rennen;
• De roze wangen en frisse blik van je dochter als je na een uurtje weer in de auto stapt;
• Een podcast luisteren over een moord die 100 jaar geleden plaatsvond, een onderwerp wat werkelijk helemaal niks met je leven nu te maken heeft;
• Na een drukke werkdag een half uur in de auto in je eigen cocon zitten;
• Je lievelingsvest schoon uit de was krijgen en wat dan extra lekker zit;
• Een app aan je nichten en neven sturen over de zorgen die je hebt over de bezetting op school en dat niemand je een aansteller blijkt te vinden;
• Met een collega een vergadering voorbereiden en achteraf aan elkaar appen hoe fijn dat ging;
• Het boek Troost van Michael Ignatieff lezen en daar dan ook troost in vinden;
• Enorm in de lach schieten als je zoon met een rake grap zijn vader pareert;
• Je man op de nieuwe piano “Op een grote Paddenstoel” horen spelen voor zijn dochter, en dat zij dan spontaan mee gaat zingen;
• Als je moeder verrassend nuchter reageert op een situatie waar jij stress over hebt en daarmee een heel nieuw perspectief opent.

Het zijn die kleine lichtpuntjes, helemaal niet zo specifiek voor mijn leven, die mij steeds weer optillen.

Ik ga me een beetje meer op die kleine dingen richten…

© Leontien Sauerwein